nieharmonijność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W jego książce brakuje mi zresztą otwartego przyznania, że owa poezja, wyrażająca rozpad tradycyjnego rozumienia i przeżywania pejzażu, ciała, literatury — jest w swej nieharmonijności, pokawałkowaniu, dysonansach, cząstkowych ujęciach bliska naszemu całemu życiowemu doświadczeniu, równie fragmentarycznemu, niepewnemu, konfliktowemu i dalekiemu od jednolitości. Sztuka pozorująca spiżową jedność w świecie rozbitym, nie do ogarnięcia w całości, niejednolitym we wszystkich zakresach — byłaby fałszem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zaworska, Helena 1973. Spotkania. Szkice literackie, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.