niemielony

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jeden był jęk, jedna nędza i jedna skarga“. Najbardziej przejmującą skargę na nielitościwe rządy krzyżackie wkłada Sienkiewicz w usta chłopa Mazura, który jako przewodnik wyprowadza Juranda, poszukującego porwanej Danusi na drogę ku Szczytnu. Mazurom nie wolno upolować zwierza w lesie, łowić ryb w ich licznych jeziorach, nie znają oni chleba — Jurandowy przewodnik żywi się jedynie niemielonym żytem, utyskuje więc gorzko: „ciężkie życie pod naszymi niemieckimi panami“, skorymi ponadto do kijów. Nader trafnie uchwyciła istotę Sienkiewiczowskich „Krzyżaków“ Konopnicka (Biblioteka Warszawska 1900, IV) wykazując, że mimo „dalekości dziejowej“ zachowają oni zawsze „bliskość uczuciową“ — tak długo, jak długo trwać będzie „walka nieugasła“ i „moc nienawiści“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kawecka-Gryczowa, Alodia 1946. Zarys dziejów piśmiennictwa polskiego w Prusach Wschodnich, Warszawa : PZWS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.