niemiłujący

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jest to wyraźnie przypowieść o nas samych, o duszy ludzkiej, za którą i zamiast której Bóg poszedł na mękę, sprzęgając przez to na zawsze jej losy z Sobą; o duszy ludzkiej, która na Barabaszowe podobieństwo była i na ogół pozostała do dzisiaj u swego dna pierwotna, samowolna, harda i niemiłująca — a więc jak najdalsza wszystkiemu, co stanowiło treść Chrystusowego posłania; o duszy, co stale usiłuje ujść przed tym obcym jej posłaniem, lecz to dziwne i nie do rozerwania związanie z Bogiem trzyma ją na uwięzi i coraz bliżej przyciąga, choć zdawało by się nie potrafi nigdy zupełnie przyciągnąć. Barabasz do końca nie znalazł swego Boga, chociaż...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnawski, Wit 1980. Od Gombrowicza do Mackiewicza. Szkice i portrety literackie, Londyn : Oficyna Poetów i Malarzy
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.