nienazwalnie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) trzeby trwoniłoby siły. To jedyny sposób ocalenia się, i często siedzę przed samym sobą, jak przed obcym, zagadkowy odblask tego, co było przedtem, wydziela się ze mnie d poza mną, niby matowe lustro utrwala w cichych godzinach zarysy obecnego mojego istnienia, i dziwię się wtedy, jak to coś, nienazwalnie czynne, które zwie się życiem, przystosowało się do takiego kształtu. Wszystkie inne przejawy spoczywają w zimowym śnie, życie trwa wyłącznie w bezustannym zaczajeniu się przeciwko groźbie śmierci — to zrobiło z nas myślące zwierzęta i użyczyło nam broni instynktu — to przesyciło nas otępieniem, byśmy nie skru198...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Remarque, Erich Maria 1960. Na zachodzie bez zmian, przeł. S.Napierski, wyd. 2, Katowice : Śląsk
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.