nieoderwalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) OPOZYCJA. Książką Stirnera przez długi czas się nie zajmowano. Treść jej była sensacyjna, ale forma chaotyczna, rozwlekła i nudna. Gdy się nią wreszcie zainteresowano, przeważnie potępiano ją jako moralnie szkodliwą, asocjalną, amoralną. Ale zasłużyła także na zarzut innej jeszcze natury, już nie moralnej, lecz logicznej: że pojęcia, jakimi się posługuje, są nieścisłe i przeto twierdzenia, jakie wysuwa, są wątpliwe. W szczególności granica między mną a tym, co nie jest mną, jest w gruncie rzeczy płynna, a owe przez Stirnera potępiane widma — społeczne, moralne, religijne — stanowią nieoderwalną część mej osoby. I po wyłączeniu ich z mego życia staję się sam abstrakcją niezdolną do życia, sam staję się — widmem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tatarkiewicz, Władysław 1970. Historia filozofii. T. 1-3, wyd. 7, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.