niepochlebność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Charakterystycznym momentem powtarzającym się w szeregu starych opowieści o duchu górskim jest mianowicie, że nie znosił on swego niemieckiego przezwiska 1 zsyłał burze i gromy na tych, którzy ośmielili się wzywać go tym mianem, świadczyło by to więc o niepochlebności i niewłaściwości nazwania. Żądał natomiast, aby nazywano go „panem Janem“, z łacińska „Dominus Johannes“. Zacher uważa, iż rys ten jest „może“ słowiańskiego pochodzenia i łączy się z wierzeniem o kwiecie paproci w noc świętojańską. „Pan Jan“ bowiem był strażnikiem skarbów ukrytych, a w jego królestwie rosły cudowne rośliny...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ZWrocł - Zeszyty Wrocławskie (Wrocław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.