niepowściągliwość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mówić. Naród, ułudzony przez Lucchesiniego, a upojony radością, że się był podźwignął, sądził się bezpiecznym, roztropność uważał za zbyteczną, a za wszystkie gwałty, obelgi i upokorzenia mścił się językiem i piórem. Był to wielki błąd. Trembecki obawiał się tej niepowściągliwości języków; a prócz tego panslawista w zarodzie, zawzięty w nienawiści do Niemców, nie mógł patrzeć spokojnie na przymierze pruskie. Skutek przyznał mu słuszność...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.