niepozwolenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nywać, był dla Rzpltej zgubny. Zaczęli bowiem przypisywać sobie „właśnie taką władzę, iaką w Rzymie mieli sławni owi Tribuni Plebis, którego urzędu wszystka moc i władza była w przeczeniu uchwale senatu y niepozwoleniu.” Słowa głębokie, i jako prawda ogólna, że władza, która się tylko na przeczeniu zasadza i ogranicza, która do przeczenia jest stworzona, musi stać się niebezpieczną, bo jest przeciwna naturze, ujemna, waląca: i głębokie także w odniesieniu do Polski, gdzie rzeczywiście, jak pokazuje historya wszystkich sejmów, reprezentacya stanu rycerskiego czuła się powołaną przedewszystkiem do niedowierzania, do niedopuszczania, do przeczenia. Mogło to było być mniej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.