nieprzyzwalanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) O ile potrafię jeszcze w ogóle w tym stanie oprzeć się na swoich własnych, pamięciowo rekonstruowanych doświadczeniach, to wydaje mi się, iż uprzytomnienie sobie nagłej bliskości własnej śmierci przyjmuje zwykle artykułowaną formę migawkowo przebiegającego stwierdzenia: „To koniec”, z równoczesnym odruchem nieprzyzwalania. O tej ostatecznej, uporczywej niezgodzie na przerwanie człowiekowi jego życia i unicestwienie jego osobowości świadczy to, że np. widzi się ludzi, którzy nagle, zaskakiwani przez śmierć, odruchowo wykrzykują: „Nie!”, i to staje się ich tchnieniem ostatnim...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szewczyk, Jan 1971. Filozofia pracy, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.