niepłaczliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Śpiewali na dwa głosy ^ jednooki nisko, ojciec Tonią nieco wyżej. Śpiewali po rosyjsku: „Dumy moi, dumy moi...” Była to pieśń — smutna? — niesmutna, płaczliwa? — niepłaczliwa, a robiło się na duszy i wesoło, i smutno jednocześnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Danaiłow, Georgi 1976. Z nikim, przeł. J. Nikołow, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.