nierewelacyjnie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po r. 1864 jednakże, w atmosferze klęski narodowej, dyskusja na temat kryzysu poetyckiego okazała się znów aktualna i zaczęła służyć nie tylko literackim celom. Aspis przeto wyraził ową świadomość w porę i trafnie, chociaż nierewelacyjnie. Przy okazji rozprawił się z różnego rodzaju partnerami. Niekiedy stronniczo, niekiedy - zbytecznie zwalczając nieboszczyków (Hoffmanowa). Rewizjonizm jego wydaje się dość ostrożny, dobrze na razie bowiem wiadomo tylko, co jest stare, zużyte, co nadaje się do worka tandeciarza, co jest banalne, napuszone i liche. Inwentarz Aspisowskiej starzyzny poetyckiej zgodziłby się niekiedy z wszczętymi już atakami pozytywnej krytyki na „poetów białej i czerwonej róży”5, lecz mimo to Jakuo Szatan, recie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żmigrodzka, Maria (red.) 1981. Problemy polskiego romantyzmu. Ser. trzecia. Praca zbiorowa, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.