niewiestka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wiają stołki zołwice i świekra“. Kallimachowe „zabłyśnie“, oczywiście wraz z poprzedzającemi przymiotnikami, oddał Szymonowie przepięknie przez „pośle swój promień wesoły“, rozszerzył wzmiankę dobrobytu i szeroko rozwinął obraz zgodnej rodziny: W który dom ona pośle swój promień wesoły, tam żyznie pola rodzą, tam pełne stodoły, pełne obory bydła, pełno majętności, ludzie zdrowi 1 w sile trwają do starości; młódź się nadobna rodzi, rodziców słuchają, synowie ani żony z wstydu wykraczają; każdy szanuje, bo go szanować przystoi, nigdy gwar i niezgoda w domu nie postoi, zołwice i bratowe u jednego stołu i świekry i niewiestki jadają pospołu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.