niewtajemniczanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Niezupełnie... — Paweł zawahał się. Wyczuł w owym zebraniu jakiś mąt, nie umiałby określić, co z czym się ścierało i o co. Wikłały się tam ze sobą sprzeczne motywy działania, egoizm z ofiarnością, upór z wolą przemiany, ambicje... Przemawiali różni ludzie. Kilku poparło Balcerza. Zarzucili dyrekcji niewtajemniczanie załogi w plan. „My chcemy widzieć! — mówił jeden z nich, piegowaty i zadartonosy, z żółtą, sterczącą strzechą nad czołem. — A dyrekcja zrobiła z nas ślepych!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brandys, Kazimierz 1954. Obywatele, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.