niewybaczalnie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Było to już nie tylko obcowanie ze światem. Wionęło na niego zapachem tej samej młodości, jak przy spotkaniu z Puszczinem. I znowu przepływała przed nim wdzięczna postać Bakuniny, która była natchnieniem wrielu utworów poetyckich... Lecz był bezlitosny i wiele wykreślał: niektóre wydawały mu się niewybaczalnie słabe. „Niedowiarstwo”, o którym wspominał Pieszczurow w rozmowie z Osipową, nakłaniając ją do „delikatnego nadzoru” nad nim, zupełnie mu z tego powodu obrzydło; również wykreślił „Platonizm” i napisał nad nim łamanym wierszem: „Nie trzeba, gdyż pragnę być moralnym człowiekiem”. Przy tym stawały przed nim lubieżne oczy Wulfa, zamglone jak u żalby, i przypomniał sobie ówczesne uczucie nudności; to, co mu się chwilami wydawało zuchwałą grą, okazywało się hańbą moralną . . ...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowikow, Iwan 1951. Puszkin na wygnaniu, przeł. G. Timofiejew, J. N. Miller, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.