niezaprzeczalność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zależy charakter tej plastyki. Samotne lecz dumne i niezłamane wewnętrznie poczucie prawa stwarza świat tytanów, proroków i sybil Michała Anioła. Prawo, które poprzez wieki szczęścia i bogactwa wyrosło w niezaprzeczalność używania, wytwarza ten miękki, zatopiony w sobie świat cielesny, jaki odnajdujemy u Tycyana. Prawo upadłe, zwyciężone, rozpacz po prawie wytwarza nieufność względem ciała, wstręt do niego: jak w filozofji Plotyna, jak w poezji Baudelaire’a, gdzie ciało jest odczuwane jako grzech konieczny, niepodobny do przezwyciężenia, jako okrutne, demonicznie szyderskie fatum...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzozowski, Stanisław 1936. Dzieła wszystkie. T. 6. Współczesna powieść i krytyka, artykuły literackie, studja o Wyspiańskim, Warszawa : Instytut Literacki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.