notoryczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) niż w całym wieku XVIII. Wychowankowie uniwersytetu, Kajetan Niezabitowski, Jerzy Plater, ksiądz Szymon Staniewicz, piszą gramatyki litewskie, słowniki, wydają pieśni, komponują bajki; biskup Józef Giedrojć przy współpracy kilku księży wydaje nowy przekład Nowego Testamentu i tłumaczy dzieło „O naśladowaniu Chrystusa“; ksiądz Antoni Drozdowski staje się autorem popularnych piosenek. Ale największą notoryczność w kołach literacko-naukowych zdobywa wówczas żmudzki szlachcic, Dionizy Paszkiewicz, poeta piszący po polsku i po litewsku (recte po żmudzku), fanatyczny miłośnik przeszłości Litwy, zbieracz starożytności, figura na poły wzruszająca, na poły komiczna i niezwykle na swoje czasy popularna \ Aczkolwiek w latach, gdy budzą się wspomniane zainteresowania litewską przeszłością i językiem, Paszkiewicz nie jest zgoła młodzikiem (dokładna data urodzenia nieznana, ale mógł mieć koło pięćdziesiątki), entuzjazm jego dla modnych dociekań jest nawskroś młodzieńczy, aby nie rzec — dziecinny. Wzruszony tezą o pochodzeniu Litwinów od germańskich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PamL - Pamiętnik Literacki (Lwów / Wro­cław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.