obmówca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wogóle, Mickiewicz mógł był słusznie powiedzied „Boże, broń mnie od moich przyjaciół!” Od wyjścia jego pierwszych dwóch tomików (1822), około nich wrzała oczywiście walka najzaciętsza, ale wielbiciele godni byli obmówców; a czytając jednych i drugich, przypomina się ów dowcipny wiersz do Schillera, dumm gelobt und dumm getadelt. Jeden, naprzykład, zachwy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.