oburzyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) skim kościele... Jakże się zdziwisz, jak wschodząc do środka kościoła zdybujesz ludzi wychodzących z czapkami i kapeluszami na głowie. Nie byłem nigdy ani dewrotem ani papista, ale tą rażą oburzyłem się na to, co widziałem. Możesz mieć teraz wyobrażenie, co jest duchowieństwo francuskie, jeżeli ono mogło do tego stopnia zobojętnienia doprowadzić lud. A jeżeli to duchowieństwo jest takie, jeżeli doprawrdy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hoesick, Ferdynand 1923. Paryż, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •