obważanek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powiedziawszy to, położyła kij na ławie, dostała spod kożucha wiązkę obważanków i zabrała się do obdzielania dziatwy. Zaczęła od pięcioletniej dziewczynki, a skończyła na chłopcu w pastuszym wieku. — A wam — rzekła do Stasi z Mańką — przenosząc wzrok od jednej do drugiej — nic nie dam, bo wy już duże. A powiedzcież wy mnie: która to z was Wincusia?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czarnyszewicz, Florian 1963. Chłopcy z Nowoszyszek. Powieść, Londyn : Nakł. Polskiej Fundacji Kulturalnej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.