odpoczynienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ERAZM (namiętnie): Mówię źle, bo mnie mierżą te na zbrodnie rozpuszczone łotrzyki! Więc i pan kasztelanie błyszczący gagatkowym z Paryża glancem, a w Polszczę turbatorl... Moje gody to piękność, dobroć i mądrość. Więc i Twoje piękno panno Kachnusiu. (ckliwie) Odpoczynienie z pracj* mam o nadobnej urodzie Twojej pomarzący... Bych dwie dusze miał, oddałbym ci obie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1909. Smocze gniazdo Albo wybawienie dyabła z szlacheckiej opressyi. Dramat z czasów Zygmuntowskich, wyd. 2 przejrz. i popraw., Warszawa : G. Centnerszwer i Sp.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.