odtęsknić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powiedzieć Panu muszę naprzód, że z urodzenia, wychowania i upodobań najserdeczniejszych wieśniaczką jestem. Miałam lat 27, kiedy po raz pierwszy zamieszkałam stale w mieście, i oto upływa już lat dziesięć od pory owej, a ja za wsią odtęsknić się nie mogę i nie tylko w lecie, ale nawet w zimie pragnę mieć dokoła siebie szerokie jej przestrzenie, czyste powietrze i kojącą ciszę. Wprawdzie ani jednego lata nie przepędziłam dotąd w mieście, ale jeździłam do wód, a życia u wód nie lubię, nie pozwoliło mi ono patrzeć swobodnie na najpiękniejszą choćby naturę, nie nauczyło mię nigdy niczego, a często znudziło i znużyło. Teraz na koniec...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Orzeszkowa, Eliza 1967. Listy zebrane. T. 6, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.