odłączność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tu precz z wszelkim separatyzmem, z wszelkim cieniem odłączności w myśli, czuciu, mowie i czynie! Nie jesteśmy tu więcej Żydami, ale krajowcami w całym najszlachetniejszym tego słowa znaczeniu! Umiłować szczerą miłością ziemię, na którejśmy się urodzili, wzrośli i wychowali, czuć się za jedno, jedno nierozdzielne, z narodem, wśród którego żyjemy, jego dobra pragnąć, jego pomyślnością się cieszyć, jego tryumfami się szczycić, do jego dobrobytu i sławy wedle sił się przykładać, jego troski dzielić, dolegliwości odczuwać i jego boleścią boleć, w tej miłości dla kraju pokolenie przyszłe, kiedyś nas w społeczeństwie mające zastąpić, wychować — oto stanowisko społeczne, na którym stanąć i wytrwać winniśmy, niczym nie zrażeni, ni jawnie okazywaną nam przez piastunów średniowiecznej tradycji niechęcią, ni pokątnie w stokach ciemności i fanatyzmu wichrzącą nienawiścią. Gdy niechęci te i nienawiści wygasną, a wygasną prę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1954. Kroniki. T. 3, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.