ogłupieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przypomnijmy sobie, czem była ta Polska, kiedyśmy ją w początkach tego wieku widzieli. Smutne, ogłupiałe, zdziczałe resztki narodu, niegdyś szlachetnego i dzielnego, nie czujące nawet swego poniżenia, żyjące z dnia na dzień, bez myśli politycznej, bez nauki, bez pracy; rozsypane gruzy świetnej niegdyś budowy, zbiorowisko prywatnych interesów niczem nie spojonych i nie hamowanych, a na zagłuszenie sumienia, na odurzenie się do ostatka, wielki aksyomat polityczny Polska nierządem stoi — i „słabość jest siłą, bo słabość jest interesem sąsiadów”. Ta ówczesna Polska wyglą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •