omieszkanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Adolf, widząc to, bez omieszkania na kwiatach uśiadł, y Nimfa przyćiągnęła go do okna (bo trzeba tak rozumieć, że płaszcz, który miał moc niewidzianym go czynić, mógł y lekkim; bez tey okoliczności bardzoby mu było trudno dojść tam tak szczęśliwie, iak doszedł)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.