omywać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) poparciem, a druga napaścią. Autor Poddanych, mówiąc o położeniu ich w Polsce, zarzuca dawnym wiekom nieludzkość, i twierdzi, że nikt o losie poddanych nie myślał; że nawet sławiony Skarga zaledwo mimochodem wspominał o tym narodowym grzechu. Z zarzutu tego omywa przeszłość ks. Pilichowski, biskup sufragan wileński. Ten, godząc się zupełnie z autorem Poddanych, oddając mu najzupełniejszą słuszność, dowodzi cytacyami i tekstami, że od najdawniejszych czasów, od pierwszych zarodów poddaństwa, byli ludzie, którzy je za nieludzkie i niepolityczne uważali, prawodawcy, którzy poddanych brali w opiekę, pisarze, którzy ich bronili. Szereg jest w istocie imponujący, słowa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo