opluskiwać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dawny dwuwiersz, owo rytmicznie naiwne „aż“, tak dbałe o rzetelną regularność ośmiu zgłosek, to był kiedyś cały Wierzyński, ale niewielu z nas pamięta, niewielu domyśla się nawet, jaką rolę w historii naszej poezji odegrała ta pomarańcza. Nasze pokolenie młodych poetów dorastało na przełomie Młodej Polski i ponurego ekspresjonizmu, który już nas opluskiwał wpływami komunistycznego Berlina i bolszewickiej Moskwy. Co dziś niektórym zastraszonym krytykom i snobom wydaje się ,,awangardą“, szturmowało do nas 45 lat temu identycznie takie samo, w koszmarnych wierszydłach niemieckiego komunisty Johannesa Bechera, w okropnych peiperyzmach, czy w małpowaniach Majakowskiego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hemar, Marian 1967. Awantury w rodzinie, Londyn : Polska Fundacja Kulturalna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.