ornamentalno-falisty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przykład ten charakterystyczny jest z tego względu, że pokazuje, jak ornament w swej roli opisującej wchodzi w pewnym punkcie do melodii, która w założeniu nastawiona zostaje wprawdzie od razu na formę ornamentalno-falistą, ale tylko o tyle, o ile tego wymaga charakter jej ruchu i związanego z tym wyrazu. Koncepcja taka wyraźna jest w pierwszej frazie. Z punktu widzenia wyrazu fraza ta przedstawia typowy przykład stylu, który muzykologia niemiecka określa jako empiindsamer Stil, który zatem jest przejawem osiemnastowiecznego sentymentalizmu (nagromadzenie motywów wstępujących małymi sekundami i przerywanych pauzami, słabe końcówki motywu, współgranie imitujących się na krótkiej przestrzeni planów z wydobyciem współbrzmień tercjowych)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Łobaczewska, Stefania 1960. Style muzyczne. T. 1. Cz. 1, Warszawa : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.