osoba-postać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) trudno o jednoznaczność w tej mierze. I „Don Kichot” odpowiada na to pytanie, jakkolwiek nie w sposób dyskursywny: dlatego, iż w obrazach świata jawiących się danemu człowiekowi nie decyduje po prostu jego wygląd, ale syndrom przeżyć przezeń wywoływany. Ten z kolei zależy od tysiąca okoliczności: od wrażliwości, wykształcenia, zainteresowań, wierzeń, wiedzy... Krótko mówiąc, od tego kto (w sensie unikalności, jedyności osoby-postaci) doświadcza przygody. Bułat Okudżawa w piosence na temat tworzenia przez siebie powieści powiada „Każdyj piszet’ kak on dyszyt’, kak on słyszyt’, tak i piszet’”. Wypowiadamy „swoją” prawdę według tego, jak oddychamy, jak czujemy, na ile wsłuchujemy się w siebie, innych i świat. I nikt z ludzi nie ma absolutnego słuchu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
NKryt - Nowa Krytyka (Szczecin)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.