osoba-sfinks

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jedyną kobietą, która w owym czasie największego bombardowania Londynu dostała jednak prawo wjazdu do Anglii, była pewna osoba-sfinks, żona dwójkarza, oficera polskiego, spokojnie jadąca z Warszawy przez Berlin, wszędzie — nie wiem czy to prawda, ale tak mówiła — mająca ułatwienia niemieckiej dwójki. Spędziłam z nią wieczór. Opowiadała o swej podróży najzwyczajniej w świecie i o uprzejmości Niemców. To ona z uśmiechem powiedziała, że Niemcy, gdyby chcieli, zajęliby Lizbonę przez telefon...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lorentowicz, Irena 1975. Oczarowania, wyd. drugie uzup., Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.