osobisto-rodzinny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w Warszawie 1934. Powieść psychologiczna o ostatnich miesiącach żyda kobiety w średnim wieku, ciężko chorej, świadomej nieuchronnośd bliskiej śmierci. Sabina ma poczucie nieudanego żyda osobisto-rodzinnego. Podejmuje ona wysiłek rekonstrukcji i podsumowania swego życia w retrospektywnych nawrotach do przeszłości w kilku kolejnych ciągach asocjacyjnych - stąd tytuły częśd: Po sukniach, Po mieszkaniach, Po służących, Po książkach, Po zabawach i zajęciach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian, Hernas, Czesław (red.) 1984. Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.