osłupieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tęskną i tkliwą. Za tem to słońcem obraca się teraz młody Melsztyński, jak słonecznik, kiedy razu pewnego, zjawia się zakonnik i prosi o pomoc dla rannego żołnierza, którego uwiózł z pola bitwy i który chce umrzeć w Krzewinie. Reszty domyślić się łatwo. Bracia zeszli się na jednem miejscu, a na ich nadzwyczajne podobieństwo osłupieli wszyscy. Na szczęście, znalazł się Cygah, który Ludomira Płomieńczyka (tak zwanego od znamienia na ramieniu) ukradł był dziecięciem, znalazła się kobieta, która wyznała, że ich matka, córka starego księcia Zdzisława Melsztyńskiego, która poszła za mąż bez pozwolenia ojca, umierając, zostawiła u niej dwóch synów, z których jeden zaginął, czego ona bała się wyznać przed starym księciem. Płomieńczyk, na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.