otoczek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Podjazd bez obawy przygalopował do odnogi parowu. Dowódca posterunku powstańczego — stary, siwy wachmistrz — zapinając zroszony szynel wystąpił naprzód. Ośmiu oficerów zsiadło z koni; esauł podszedł-, szy do wachmistrza zdjął czapkę połową z bączkiem oficerskim, bielejącym jaskrawo na otoczku, i rzekł uśmiechając się: — Witajcie, stanicznicy! No cóż, wedle starego obyczaju kozackiego — pocałujemy się! — ucałował wachmistrza w oba policzki, wytarł chusteczką usta i wąsy i czując na sobie wyczekujące spojrzenie swych towarzyszy, spytał ze znaczącym uśmiechem, cedząc słowa: — No cóż, opamiętaliście się? Swoi okazali się lepsi od bolszewików?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.