ościon

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nym przyrównałem dnom] pisze Leśmian: „Roślinnieje dusza, człowieczeje świat...” w. 14 ościory — Słownik gwar polskich (1900—1911) Karłowicza podaje, że „ościony są to oście kłosów zboża, mianowicie jęczmienia”, natomiast „ościory — oddzielne grube łuski z ziarna żytniego przy mieleniu”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Leśmian, Bolesław 1974. Poezje wybrane, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.