pacanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) paczyna, paczyć, p. opak; do dziś zowią Kaszubi ‘krótkie wiosło’ paczyną; paca, ‘ster na tratwie’ (Potocki), chyba odmiana tego słowa (c zamiast cz?); czes. paczina, ‘wiosło’; u nas od 15. wieku ogólne. paćkać, peckać, ‘walać, mazać’, niby od pacania mularskiego (p...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.