panoptykon

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kompozycyjnych i żonglerskich trików? Czy mam wyliczać wszystkie piękne i mądre konwencje, wszystkie faktury scenopisarskie, które się bronią i bronić będą przed inwazją naturalizmu aktorskiego, propagowanego zarówno przez wirtuozów, jak i przez zespoły? Nie mamy najmniejszego powodu dziś, kiedy rozwalamy wreszcie te panoramy i panoptykony, w ordynarny sposób fałszujące fantastykę życia, pozwalać, by wiersz na scenie brzmiał jak proza codzienna; by obraz sceniczny tonął w szarych „sosach” rodzajowości; by wszystko było tak „szczere” i tak „prawdziwe”, że aż niewyraźne i niesłyszalne; by zakasływano i zagadywano najśliczniejsze finały dobrze napisanych aktów; by duchy zachowywały się z waszecia i mamrotały tonem „takim sobie”; byśmy obcując w teatrze z dziełem poety nie mogli słyszeć jego własnego głosu, nie mogli się delektować jego stylem; by nas zawsze jakiś gbur z oślą głową ze snu nocy letniej swym rykiem budził — „obok kolebki królowej, tak blisko?”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Schiller, Leon 1983. Droga przez teatr 1924-1939, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.