papieroch

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) On młody, ze 24, siedzi na ławce tyłem do peronów, ja (45) siadam na drugim brzegu tej ławki» też tyłem do peronów, on schylony cały czas, pluje troszkę na prawo, zaciera prawym trepem, pluje, zaciera, pluje, zaciera. Ona, nagle, zza pleców, bo się przysiadła do ławki ustawionej tyłem do tyłu naszej, ale obraca się głową do niego, ale jaka stara, ćmi papierocha, z chrypą: — niech pan nie śpi, zaraz pociąg — i pan też nie śpi — to do mnie — zaraz odjeżdżamy — ma pan bilet? — to do niego — on schylony, ale przestał pluć...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mayenowa, Maria Renata (red.) 1976. Semantyka tekstu i języka. Praca zbiorowa, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.