papranie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — To oburzające! — wyrwało się głośno Zgodzie. Wywlekane brudy i rozlubowana w papraniu się tymi brudami twarz Szarży, wszystko to napełniło go ostatecznym wstrętem. Już, już miał powiedzieć: dosyć! — ale przemógł się, zmusił się do słuchania. Nie mógł jednak powstrzymać się od tego, aby nie rzucić: — Ale pan widzę, pasjonuje się takimi sprawami!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Reksza, A., Strzelecki, M. 1947. Wielka gra, wyd. 2, Warszawa : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.