paragon

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) z botanicznego ogrodu w Wilnie), że .sławione drzewa“, .rosnące w owej pięknej włoskiej ziemi“, nie mogą się równać z naszemi drzewami ; że niebo włoskie, „błękitne, czyste, jak zamarzła woda“, nie może iść w paragon z chmurnem niebem litewskiem. Ten „gust Soplicowski“ piętnuje Telimena jako chorobę, wskutek której Soplicom „oprócz Ojczyzny nic się nie podoba“ ; poeta objaśnia, że Tadeusz był wprawdzie prostakiem, t. j. człowiekiem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.