parodystyczno-ironiczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeżeli pod tym kątem przyjrzymy się na przykład interakcji stylów w poezji Stanisława Barańczaka, to zauważymy, że autor posługuje się strategią „ przedstawiania języka” w jego podwójnej wersji wykonawczej: jako mowy standardowej i niestandardowej (por. Bolecki 1991: 196-221). Ten pomysł prezentacji służy mu do wydobywania napięcia między stylem oficjalnym, a stylem indywidualnym (jednostkowym). Gra między stylami i swoiście prowadzona w wierszu „polifonia językowa” dają efekt parodystyczno-ironicznej prezentacji stylów, również przez ich użycie w nieoczekiwanych kontekstach. Założeniem chwytu jest wydobyć na światło dzienne schematyczne sposoby mówienia, przerysować i wyolbrzymić ich zastygłe w formach i zwrotach frazeologicznych więzi i szablony, zdekonstruować mowę oficjalną i ujawnić jej komunikacyjny bełkot: Żyjemy w określonej epoce (odchrząknięcie) i z tego/ trzeba sobie, nieprawda, zdać z cała jasnością./Sprawę. Żyjemy w (bulgot/ z karafki) określonej, nieprawda,/epoce, w epoce/ ciągłych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gajda, Stanisław, Brzozowska, Dorota (red.) 2000. Świat humoru, Opole : IFP UO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.