paszałyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wielkopruskiej. Nigdy nie mogli się oni w zupełności pozbyć wrażeń swej młodości, kiedy to ich nadreńska ojczyzna w dumnym poczuciu swej nowożytnej kultury pogardliwie i z góry spoglądała na właściwe prowincje pruskie, później zaś, im bardziej uwagę ich pochłaniały światowładcze plany caratu rosyjskiego, tym łatwiej uważali Prusy za jakiś zwykły paszałyk rosyjski. Co do Bismarcka, to byli oni skłonni widzieć w nim tylko narzędzie rosyjskiego narzędzia, to jest narzędzie „tajemniczego mieszkańca pałacu tuileryjskiego“, o którym już w r. 1859 oświadczyli, że tańczy zawsze, jak mu zagra dyplomacja rosyj...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mehring, Franciszek 1950. Karol Marks. Historia jego życia, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.