patriota-nacjonalista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jej porażka złamała siłę apostołów hellenizmu; z drugiej wszakże strony patrioci-nacjonaliści też nie mieli sił po temu, aby usunąć to, co było rezultatem trzywiekowej ewolucji religii rzymskiej. Kulty greckie ostały się w Rzymie, o ile zyskały grunt przed ukończeniem drugiej wojny punickiej; wraz z nimi pozostały i te obce pierwotnej religii rzymskiej żywioły, które symbiozą swoją z żywiołami odwiecznymi wyłączały możliwość jakiegokolwiek jasnego i rozumnego wyobrażenia o istocie tego, co uznawano za przedmiot wiary. Wiemy,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zieliński, Tadeusz 1971. Szkice antyczne, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.