pieśń-okrzyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Należy do nich książka Czesława Hernasa Hejnały polskie. Studium z historii poezji melicznej, uderzająca niezwykle rozległymi horyzontami w sensie rzeczowym i chronologicznym. Poczynając od średniowiecza i pieśni-okrzyków straży wojskowych i miejskich, przez pieśni w. XVI i XVII, zwane hejnałami, przy czym twórcą najdawniejszej jest Rej, aż po pobudki Konopnickiej i pieśń Wyspiańskiego, Hernas prześledził bardzo starannie dzieje hejnalistyki polskiej, orientację w nich ułatwiając dużym aneksem, w którym pomieścił omawiane przez siebie, a trudno dostępne teksty. Monografia o zdumiewająco...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.