pisarz-niemowa

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ka międzyludzkiej komunikacji. Założeniem tych utworów jest paradoks: chcą one dowieść, że pisarz po to je napisał, żeby powiedzieć czytelnikowi, że nic mu nie może powiedzieć, że jest pisarzem-niemową, literatem gardzącym literaturą. Ani w „Portrecie z pamięci”, ani zaś zwłaszcza w „Andzie” narracja nie dokonuje wyboru z przepływającej fali doświadczenia, nie wydziela treści szczególnie godnych zapamiętania, przestaje mówić o rzeczach istotnych i znaczących, pragnie mówić o czymkolwiek, o wszystkim, o niczym, zamienia się w potok nieskoordynowanych postrzeżeń, wrażeń, migawkowych odczuć, urywanych okrzyków, i w ten sposób konsekwentnie zdąża do milczenia. Tak oto...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Burek, Tomasz 1971. Zamiast powieści, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.