pisarz-żołnierz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cuskich — na temat Polski, których znajomość można konkretnie udowodnić u Gvadanyiego, Kazinczyego i Martinovicsa, a pod koniec epoki Oświecenia — u Istvana Szechenyiego. W latach tych wyłoniło się też dużo form bezpośrednich kontaktów osobistych: założone przez Polaków loże wolnomularskie (nieraz loże żołnierskie!) w północnych Węgrzech, służba węgierskich pisarzy-żołnierzy w Galicji (Gvadńnyi, Janos Galanthai Fekete, Mih&ly Fazekas itd.), wspólne stacjonowanie węgierskich pisarzy, członków szlacheckiej gwardii przybocznej, z gwardzistami galicyjskimi w Wiedniu, a wreszcie praca węgierskich naukowców (Martinovics, Fessler) na uniwersytecie krakowskim...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klaniczay, Tibor, Szauder, József, Szabolcsi, Miklós 1966. Historia literatury węgierskiej. Zarys, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.