pięcioakcentowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) By utrzymać szereg pięcioakcentowy trzeba go przeczytać albo: ssssSsSs SssSssSs — wtedy trzeci akcent pada na proklitykę: „po“, co jest pewnego rodzaju pogwałceniem naturalności prozodycznej; albo trzeba przeczytać: SsssSsSssssSssSs — wtedy zamącimy narastanie „rozpędu“ w stylistycznym efekcie, powtórzenia. W wier...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Furmanik, Stanisław 1947. Podstawy wersyfikacji polskiej (Nauka o wierszu polskim), Warszawa ; Kraków : Wyd. E. Kuthana
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.