podnaród

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) co? Hipokryzja. Teraz rozumuję, myślę, że nie, że to nie była hipokryzja. Czy to było to, co większość Polaków miała w stosunku do rosyjskiego narodu: nic nas nie obchodzi wrogi podnaród. Przypuszczam, że i to nie. Może i trochę hipokryzji i trochę tego uczucia, ale nie to było zasadnicze. Myślę, że te moje szewioty, ta szynka we mnie, wśród głodnych i obdartych, ta moja elegancja, to było pragnienie, żeby nie być włączonym, żeby się wyłączyć ze świata, w któęym wszystko szmatławieje, ubrania, twarze i charaktery. To jest proces szmatławienia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wat, Aleksander 1977. Mój wiek. Pamiętnik mówiony. Cz. druga, Londyn : Polonia Book Fund Ltd.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.