podroczenie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Gdy mu, bez złośliwych przecież zamiarów i chęci zranienia, a raczej dla przekory i podroczenia się, dokuczano, sadził swymi wielkimi krokami ścieżką przez łąkę. Gdy się wysapał, wydyszał z siebie żal czy gniew, lądował w magazynie Maksa Hofmana, u Pribuli lub u Franka Żyły. Po jakimś czasie wracał z workiem, taskając pod niby to zdobytą na oprawę książek tekturą trochę marchwi, ziemniaków czy owiniętej w papier kiszonej kapusty, a na dokładkę — szeleszczącą torebkę pachnącej herbaty ziołowej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Najnigier, Bronisław 1973. Powrót z daleka. Wspomnienia więźnia obozu koncentracyjnego w Dachau, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.