podwiedny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Panienka była nieładna, dość smutna, miała małe, zabawne piersi, ściśnięte zbyt wąskim stanikiem sukni zniszczonej, i oczy blade, o czekających dziejach życia zamyślone z lękiem podwiednym. Była w tym wieku, kiedy dorastającą kobietkę przywala ciężar pierwszych żałosnych zadziwień...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nałkowska, Zofia 1956. Pisma wybrane. T. 1-2, wyd. 2 rozszerz., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.