poetycko-kliniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) całkowitej deformacji i destrukcji, ustępując miejsca temu, co Jungę nazywa „rzeczywistością duszy” (proces ten zaczął się w pierwszej dekadzie naszego wieku również w Liście lorda Chandos i w Barwach Hugo von Hofmannsthala oraz w Maltem Rilkego), widmowe przedmioty ożywają i stają się agresywne (jak później choćby w Mdłościach Sartre’a czy Nowym lokatorze Ionesco), bohaterowie, utraciwszy indywidualne twarze, przemieniają się w sejsmografy psychofizycznych wstrząsów i stanów wewnętrznych, w chodzące poetycko-kliniczne studia niewierności, samotności, wyobcowania, neuroz, uczuć i pragnień, a rozbity lub zatrzymany czas i związany z tym zanik normalnej fabuły, normalnej akcji, burzą empiryczną przyczynowość i chronologię zdarzeń. Dziś, po bogatych do...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Musil, Robert 1995. Sześć kobiet. Opowiadania, tłum. T. Jętkiewicz et al., Poznań : Zysk i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.