poezja-pieśń

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Epoka Sung (960-1279) przyniosła dalszy rozwój poezji, która przekształciła się w jeszcze bardziej skomplikowaną i ograniczoną sztywnymi przepisami formę poetycką —► cy. Poezja cy była z reguły przeznaczona do śpiewu. Gł. poetami stosującymi tę formę byli: Li Jü (937-978) i Su Tung-po. Forma poezji cy uległa dalszemu rozwojowi, tworząc poezję-pieśń cü, której rozkwit przypadł już w następnej epoce. Proza ortodoksyjna święciła tryumf w stylu ku-wen w twórczości takich pisarzy, jak Ou-jang Siu i Wang An-szy. Historio...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.